Pısırık Canavar Yazıyor.

7 Temmuz 2010 Çarşamba

şehir merkezinde bile bahtsız bedevi olunur

Hayat ne garip.ve kader...ya da kaderden habersiz gelcek hakkında bir sürü plan yapan insanlık garip olan.Herkes farklı ifade eder; alın yazısı kader kısmet bazılarına göre evren hatta karma...Her ne isim alırsa alsın hangi inançta olursa olsun önüne geçilemeyen bir kuvvettir kendisi.kimse bilmez nelerle karşılaşacağını kaderi sayesinde.ama herkes çoğu zaman planlar yapar , yapılacaklar listesi hazırlar ve daha bir sürü şey.ancak eğer kaderin izin vermiyorsa yapmak istediklerine bir adım ileri gidemezsin.hem de öyle bir engel çıkar ki elinden hiçbir şey gelmez.sitem edicek gücün bile kalmaz.

İşte bugün o durumlardan birini yaşadım.hem de 'oha !' diyebileciğim bir şekilde.durumu kısaca özetliyim.tatile gidebilmemiz için babamın arkadaşının (İ) izininin bitmesi babam giderken yerinde onun olması gerekiyordu.gayet basit bir mantık.ancak birden kader bize 'onu unutmamamız gerektiğini' hatırlattı.İ'nin babası hastalanmış ve hemen İ'nin babasının yanına gitmesi gerekmiş.ne zaman döneceği belli değil.babasına nolcağı belli değil.bizim tatile nolcak o hiç belli değil.bu sene ilk kez her zamankinden farklı bir tatil yapalım başka bir yere gidelim demiştik.işte kader tam da burada devreye giriyor.demekki izmir'den başka şehirde tatil yapılmayacak.

Hani filmlerde olur ya.esas karakterin başına öyle bir şey gelir ki izlerken bile yok artık dersiniz.Hayatının en önemli olayını saniye farklarıyla kaçırır.ve kız sonunda kollarını iki yana bırakıp söyleyecek söz bulamaz.yalnızca baka kalır yaşadıklarına...

İşte bu haberi aldığım da böyle hissettim.tamam çok da büyük bir felaket değil benim durumum ama o kadar istiyordum ki.bir şeyi çok istersen olmaz derler ya.sırf o yüzden bu durumdan kendimi suçlu hissettim.neredeyse İ'nin babası benim yüzümden hasta oldu diyeceğim.

Aslında kader de aynen bu mantıkla çalışan bir düzenek değil mi.örneğin ben yolda yürürken bile başkalarının hayatlarını değiştirmiş olabilirim.insanın bu korkuyla yaşaması ne zor.neyse ki bu kadar düşünceli olcak kadar gelişmiş bir empeti yeteneğim yok.

Sonuç olarak şu an yapabileceğim hiçbir şey yok.ama ben hala kaderin bize iyi davranabileceği ihtimali için umutluyum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder