Dün ve önceki gün M ile birlikteydik.bizde kaldı hatta.ama hayatımın en sıkıcı 2 günü diyecek olsam yeridir.gerçek yüzünü gördüm neredeyse.hani demişler ya birini tanımak için beraber yemek ye diye.aynen öyle.sofra olarak değil de aynı evde vakit geçirmek anlamında da etkili bir yöntem o.çok yakınız aslında ama yakınlık farklılıkları azaltmıyormuş.bunu annem söylese eminim çemkirirdim.ama gerçek buymuş.haklı çıktı yine.
Tavırları belli ediyormuş insanın hayat görüşünü,aileden aldıklarını hatta gelecek planlarının gerçekleşme olasılığını bile.Herneyse yaptıklarını filan anlatmayacağım.Tamam dedikoducu kız havaları yaptığım yazılar da oldu ama ciddiyim bu sefer.
Ama sonuç olarak şunu söyliyim,3 boyutlu arkadaş(internetten konuştuklarımı demiyorum) konusunda çok şanssızım.ama bu tip olayları yaşadıkça da gerek olmadığını görüyorum.Yani tamam,asosyal olmamak lazım tabi de içli dışlı olduğum birisi yoksa da arayışa girmiyorum artık.belki arkadaşsız kalmak benim ödülümdür.....
-violet-
ben de çok şanssızım arkadaş konularında. hiç yok dostum diyebileceğim biri. hiç de olmadı. hep arkadaş. sıradan insanlar. sanal ortamdakiler çok farklı ama. onlar olmasaydı nolurdu bilmiyorum.
YanıtlaSilbende ya.insan kendini kötü hissediyor ama ya.en azından ben.sokağa çıkınca sıkılıyorum ama internete girip arkadaşlarımla konuşmak içimi açıyor.sorun bende değilmiş ama
YanıtlaSil